Isla Ometepe en terug naar Panama City..

Hola,
In mijn hotel in granada werd mij verteld dat de bus naar Rivas ieder heel uur gaat... prima dus ik ben er kwart voor 10... Blijkt dat de bus pas om half 12 gaat. Mensen hebben hier echt geen haast en gaan gewoon anderhalf uur in de bus wachten tot de bus vertrekt.. ik dus ook.
uurtje of 2 later ben ik in Rivas.Ik besluit om toch maar niet door te gaan naar Isla Ometepe. Maar naar Kenerlyn te gaan en vervolgens met de taxi naar San Juan del Sur. (strand) Ik neem weer een pepano naar haar huis en weet het inmiddels goed te vinden. Ze is verrast want wist niet wanneer ik zou komen.

We gaan dus naar San Juan del Sur. We blijven hier een nachtje in een hostel. Kenerlyn kent hier veel mensen omdat ze hier in san juan gewerkt heeft. We chillen met een cocktailtje op het strand en gaan savonds uiteten. We gaan bij wat vrienden van haar langs en savonds belanden we in Iguana's met een aantal vrienden van Kenerlyn. Het is super gezellig en zijn een uurtje of 2 thuis. De volgende ochtend gaan we weer met de bus naar Rivas (half uurtje).
Ik neem de boot om 11 uur in San Jorge, vlakbij Rivas, naar Isla Ometepe. Hier ga ik met de bus naar Charco Verde. Hotel Finca de Venecia.
Het eiland is dus ontstaan door 2 vulkaan uitbarstingen 3000 jaar geleden. Het is het grootste eiland in een zoetwatermeer. Er komen veelal zoutwater vissen voor... Deze zijn door de Rio San Juan vanaf de zee hier terecht gekomen.
smiddags ben ik naar het strandje gegaan wat bijna geen strand meer is. NOrmaal gesproken is het zo`n 20 meter breder. Maar door de hevige regenval in november is de stand van het water erg hoog.

Op het strandje is een groep jongens die in Altagracia blijken te wonen. Dit is een dorp op het eiland. Deze jongens waren straatjongeren in o.a. Managua (de hoofdstad). Ze hingen als kleine 10jarige jongetjes op straat rond, rookten marihuana, snoven lijm en deden vast andere dingen die 10jarige jongetjes niet horen te doen. Ze zijn van de straat geplukt en verblijven dan op het eiland om aftekicken, naar school te gaan, opweg naar een betere toekomst.
Een jongen verteld me dat hij al 7 jaar op het eiland woont, hij is nu 17. Ze blijven al die tijd op het eiland, en als ze al familie hebben dan zien ze deze dus niet.
Ik vraag wat hij gaat doen over een jaar als hij op eigen houtje verder moet. Hij gaat werken of misschien wel verder studeren. Het project heet ´silla´s de la vida`. Een stoel voor het leven.
Een van de jongens is een armbandje van gekleurde touwtjes aan het maken en ik vraag hem of hij bijna klaar is want dan wil ik hem kopen. Zo kom ik met deze jongens aan de praat. Er is een duitse begeleider bij, Lucas, die vrijwilligerswerk doet en er een jaar blijft. Uiteindelijk koop ik het armbandje voor 20 cordoba, 1 dollar.
Samen met de jongens ga ik mee achter in de bak van de auto. Ze zetten me af bij een weg richting een uitkijkpunt op een berg.
Ik loop de rest verder door het weiland. Tot mijn verbazing staan er een aantal stieren op het zandweggetje. Enge gedachten schieten door mijn hoofd, ik hier alleen, gespiest aan deze hoorns, niemand die weet dat ik hier ben... ik keer snel om en loop terug.. voor mij geen vergezichten...

Savonds eet en drink ik wat met andere toeristen. Ik heb een trip te paard geregeld en uiteindelijk gaan we met z`n 4en de volgende ochtend deze rit doen. Erg leuk, de berg op naar alsnog het mooie uitzicht.

Smiddags chillen we aan het strandje nemen een duik in het water, lunchen en chillen in een hangmat.
Ik neem om 17.00 uur samen met Kelly (LA, USA) de boot terug naar San Jorge. Kelly gaat door naar San Juan del Sur en ik ga naar Kenerlyn. Waar ik mijn laatste nachtje verblijf.

Vanmorgen (29 januari) de bus (om 9.00uur) (Transnica) genomen naar San JOse Costa Rica. om half 5 aangekomen. Ik ga naar het Ticabus station om te vragen of ze een plaats hebben in de bus die vanavond vertrekt. Dan ben ik namelijk morgen middag in Panama City. Helaas er is geen plek. Ik boek voor morgen maar ga wel vanavond, over een half uurtje dus, heen. Misschien dat er mensen niet op komen dagen.. Dan ga ik alsnog vanavond en anders morgenmiddag. Het is een rit van 18 uur!!!!! ..... Ik doe dit liever een deel snachts, dan slaap ik tenminste.

Ik ga nu mijn spullen halen die in het hostel staan vlakbij het station en dit internetcafe. En dan hopen dat er plaats is. Ik wil nu zo snel mogelijk in P.C. zijn want ik mis mijn vriendje.

Foto`s lukte helaas vorige keer niet dus dat komt in P.C.

Tot mails maar weer!