Bustrip

Hola vanuit Costa Rica,

Gisteravond ben ik samen met mijn dushi naar het busstation gegaan, dit is bij Albrook Mall dus eerst nog even romantisch pizza gegeten.
Om 22.00 naar de incheckbalie gegaan en vervolgens afscheid genomen en om 23.00uur vertrokken richting Costa Rica. De eerste 1,5 uur had ik heerlijk 2 stoelen voor mezelf maar deze droom was snel voorbij toen er verderop nog een paar mensen instapten. Helaas.. Na een rit van 7,5 uur aangekomen bij de grens, stond er bij het loket ´exit panama´ een rij van zo ongeveer 150 mensen... damn..(er waren 4 bussen voor ons aangekomen) En natuurlijk maar 1 loket open!Hier maar achter aangesloten, in de tussentijd maar wat geld gewisseld bij een mannetje wat langs kwam, om vervolgens 3 uur later mijn paspoort te laten stempelen aan de kant van Costa Rica, dit ging weer heel snel. De paspoorten werden in genomen, ik was even bang dat ik m niet meer terug zou krijgen. Drughonden gingen de bus in. De paspoorten kwamen te voorscheen en je naam werd opgelezen, mijn backpack moest open. Maar bij mij vroeg ie alleen of er kleding in zat.. dus een blik was genoeg en dit meisje mocht haar tas weer dicht doen... Ik smokkel toch niets??
De eerste helft van de rit was ik in tijdelijke coma dus dit ging super snel.

Entonces 3,5 uur na aankomst bij de grens gingen we eindelijk deze grens over. Het was nu 10.30 Costa Rica loopt een uur achter met tijd dus was het 9.30.
Na nog een lange rit van 7 uur kwamen we aan in San Jose busterminal Coca Cola.
Ik heb mij door een taxi chaufeur over laten halen om naar JC en friends hostel te brengen. Dit is om de hoek van het busstation waar ik morgenochtend half 6 moet zijn. Mijn bus gaat om 6 uur. Het is een geweldig gezellig gaar hostal.... maar ja.. Wel een privekamer ( van 1,5m bij 2,5 m)! doe niet aan dorms.. Een wc waar het licht het niet doet een een koude shared shower! Weet nog niet of ik die probeer..
Maar wel vlakbij de Taco Bell dus net even lekker gaan schransen. Vervolgens dus hier in het internet cafe aan de overkant van het hostal. In het donker ga ik niet de straat op dus het zal wel vroeg mijn bed in worden.

Wanneer ik in Nicaragua ben en de mogelijkheid zich voordoet te internetten dan horen jullie weer van mij.

Dikke kus en tot mails!