Koforidua, zwemles, waterdragen

Happy New Year!!

Het weekend voor oud&nieuw ben ik samen met Ariane aka Jut weer heerlijk naar het zwembad gegaan.. En wel het hele weekend.. Zaterdag en zondag. Beetje gezwommen en ons kleurtje bijgewerkt om van het obruni gevoel af te komen.. Het is de laatste tijd steeds super druk in het zwembad. Vol met Ghanezen. Omdat het vakantie was. Wist niet dat ik het in me had om zwemles te geven... aangezien ik zelf nooit verder gekomen ben als mijn A-diploma..hahaha.. Maar ik heb toch echt zwemles gegeven aan wat ghaneesjes die niet kunnen zwemmen.. En zich toch in het ondiepe gedeelte van het zwembad wagen.. Een groepje kids wat dus niet kon zwemmen wilde wel zwemles van twee obruni's. Er was 1 jongetje van een jaar of 11 die echt leergierig was. Steeds als ik weer het water in kwam keek hij me heel vragend aan en uiteindelijk vroeg hij dan of ik hem weer wilde vasthouden. Want anders kon hij het niet. You have to hold me otherwise I can not do it! Als hij het zelf probeerde ging zijn hoofd steeds onder water. Ook zijn er volwassenen die nooit hebben leren zwemmen en het toch proberen...

Een mop:
Er zitten twee volwassen Ghaneze mannen in het pierenbadje zegt de een tegen de ander: Hey, do you know how to swim?
Zegt de ander: No I don't know how to swim. Do you know how to swim?
Zegt de ander: hmmm me neider... So your just feeling the water like I am doing?
Zegt de ander: Yes.. but you know how to do it... I saw it, you try. Waarop de ander voordoet hoe hij probeert te zwemmen en bijna koppie onder gaat....
Dit is dus geen mop.. Maar ik zat naast deze twee volwassen mannen. Echt super grappig.. Ariane en ik hebben er dus maar een soort van mop van gemaakt. Ze zwemmen ook net als hondjes en dan denken ze dat ze het geweldig kunnen. Erg komisch.

Zondag bij het zwembad 3 jongens en een meisje uit Guinea ontmoet. Ze studeren hier. Het was het weekend voor oud en nieuw dus hadden we het erover en toen nodigde ze ons uit voor hun new years party. Aangezien we nog geen plannen hadden zijn we hierop ingegaan. Het was een erg leuke erg swingende nacht.. Met R&B, hiphop, Afrikaanse muziek en zelfs wat spaans talige muziek tussen door... dus zelfs nog wat merengue gedanst. Guinea is spaanstalig dus ik heb mijn spaans nog een heel klein beetje kunnen oefenen. Ze spreken ook erg goed engels. Was dus een leuke avond met studenten uit Guinea die deden alsof we ze al jaren kenden en het de normaalste zaak was dat er opeens twee blanke dames op hun feestje waren. We betaalde 10 cedi dus 7 euro en konden de hele avond drinken wat we wilden. Was dus best oke. We dachten dat het in een discotheek zou zijn omdat er club 80 op de kaartjes stond maar het was een soort van half overdekte ruimte met open zijkanten waar allemaal stoelen in een kring stonden en boxen voor muziek en dat was het. Maar het was dus een erg gezellig school feestje. Er was een fotograaf en daar hebben we dus erg leuke foto's van. Geen digitale want we hadden geen camera bij ons. Acheraf jammer maar we wisten vooraf niet waar we zouden belanden.. vandaar.. Uurtje of 4 waren we thuis..

Volgende ochtend iets later naar het weeshuis gegaan. Beetje gaar van de nacht.. Zouden deze dag met de kids naar de dierentuin gaan als soort van afscheid van Francis, jongen van 11 met HIV. Die ging namelijk de dag erna weer naar huis, naar zijn oma. Maar helaas mochten we op het laatste moment niet meer heen van de zuster. OMdat ze andere dingen gingen doen. De kinderen waren erg teleurgesteld en dus ook de hele dag verdrietig. Best sneu. Ze kijken echt naar dit soort uitstapjes uit. OMdat ze dit dus nooit doen. Afscheid nemen van Francis vond ik al drama.. laat staan dat ik over een paar dagen al die andere schatjes gedag ga zeggen.... nog even niet aan denken.

Vorige week woensdag samen met Jut naar Koforidua gegaan. In een overvolle tro-tro, 3,5 uur onderweg geweest. lees: klein busje van 3 bij 4, met 25 man. Heerlijk zitten zweten op mijn stoeltje..
We logeerden bij Augustin en zijn familie. Ze wonen in een soort flat. Best normale woning. Douchen met een emmertje en ook de wc vullen met een emmertje voor je door kan spoelen. Dit went best snel. We sliepen op een matras (lekker dun, maar best oke) op de grond. Bij Augustin in de kamer... Gezellig. Best lekker geslapen. Niet wakker worden met kerkliederen om je oren is soms best wel lekker..
Iedere ochtend een heerlijk ommeletje gemaakt door onze gastheer Augustin. Ook niet verkeerd! Kopje thee erbij waar het zakje steeds te lang in hing... haahaa.. maar met suiker erbij best lekker. Ook hebben we hier savonds een paar keer gegeten. Heerlijke jollof rice!! Met super lekkere kip! En ik de volgende dag fufu, met hete soep erbij en kip erin! Z'n moeder was trots op me dat ik de hele fufu op kon!!! Was ook echt lekker.
Donderdagochtend naar de Bead-market gegaan. Waar we voor kwamen! 24 kettingen, iets van 15 armbanden en 5 paar oorbellen gekocht. Voor een prikkie.Ja je leest het goed..... haha...Erg leuk. Ook mooie kralen om weer kettingen van de maken...
Ook nog naar het paleis geweest van de chief. En handje geschud met de queenmother... Augustin zijn vader werkt voor de chief.. heeft een of andere speciale functie.. dus we konden naar binnen.
Koforidua is overigens een erg relaxte stad. Niet steeds obruni geroep en ik had een heerlijk gevoel dat ik op straat liep heel anders als in Kumasi. Waar het super hectisch is vooral in de stad.

Vrijdag naar de Boti Falls (waterval) en de Umbrella Rock geweest met Augustin en Nana Kwesi. De neef van Augustin. Naar de Umbrellla rock dit is een bijzondere steen. Ooit ontdekt door een jager in 1918 tijdens het jagen. Was toen bedekt door bos en dit hebben ze toen verwijdert. Super hoge rots waar we ook door middel van een door de locals gemaakte trap van bamboe, op konden klimmen, niet geheel ongevaarlijk maar wel leuk. Het was een half uurtje lopen en beetje klimmen door de bossen om er te komen. Nog een cocosnoot laten kraken bij de rots en toen weer terug gelopen om vervolgens naar de waterval te gaan. 250 treden naar beneden.. De Boti Fall is in het regenseizoen 1 grote waterval maar nu 2 kleine, male en female, omdat het het drogeseizoen is was hij maar klein. Je kon voordat er iemand (ghanese toerist, in september) naar beneden was gevallen en is overleden ook nog omhoog lopen maar dit doen ze nu dus niet meer.
Helaas maar niet geheel onlogisch.

Ook nog op traditionele manier water gedragen vanuit de put. Bij het huis van Augustin. Ze halen hier iedere dag water uit. Zijn zusje en nichtje van 13 jaar die doen dat normaal gesproken! Nu mocht Aad het water omhoog halen wat niet heel makkelijk is. En ik heb ongeveer 10 liter water in een grote emmer op mijn hoofd geprobeerd naar binnen te dragen. Wanneer je dit op je hoofd zet, zakt je nek zo ongeveer in, echt SUPER zwaar!!!Kwam dan ook niet verder als ongeveer 4 meter... Heb (had dit al) dan ook nog meer respect voor alle afrikaanse vrouwen en meisjes die dit van jongs af aan al doen. Dit is echt ongelovelijk zwaar. Doe het ze echt niet na. We hebben trouwens super leuke filmpjes!! Zien jullie in NL! De meiden lagen trouwens in een deuk toen ik het wilde proberen.. .die dachten natuurlijk die gestoorde obruni.. die kan dat toch niet... en gelijk hebben ze..

Zaterdag weer in de tro-tro terug naar Kumasi. Bijna 3 uur een meisje van een jaar of 6 op schoot gehad... heerlijk warm en zwaar maar ze zat zo zielig half tussen de stoel voor haar en op haar oma haar schoot. Dat ik vroeg of ze bij mij op schoot wilde aangezien ik meer beenruimte als als omaatje.. Al met al weer veilig in Kumasi aangekomen. SUper leuke dagen gehad.

Deze week mijn laatste week bij het weeshuis. Vandaag voor foam gekeken. Wat we gaan kopen voor op de grond bij het weeshuis zodat de kinderen als ze buiten zitten niet op de stenen spelen maar een zachte ondergrond hebben. Dit wordt gekocht van het project geld wat we aan Goodworkghana betaald hebben. Goed doel dus. Morgen gaan we het kopen en wegbrengen om er hoezen om te laten maken.. Zaterdag is het als het goed is klaar.

Schooltje gaat nu opzich ook wel redelijk snel maar ik denk niet dat ik volgende week kan gaan schilderen. Dat redden we net niet. Maar hoop wel dat de opening is als papa mama lisa en koen hier zijn. We zullen zien.

Morgen dus eerst wat dingen regelen en waarschijnlijk in de middag weer even chillen bij het zwembad met Jut.

Nou ik ga het hier maar weer eens bij laten... wordt weer een lang verhaal.. sorry...

Dikke kus en tot mails maar weer.